Czy biznesmen może być chrześcijaninem?

Jeden rabin powie tak, a inny nie.

Gdyby się wgryźć w temat to okazuje się, że trudno być dobrym przywódcą, nie hołdując chrześcijańskiej etyce.

Porównajmy choćby chrześcijański system etyczny, który zwraca uwagę o troskę o najsłabszych, z filozofią stojącą za technikami optymalizacji związanymi z Teorią Ograniczeń.

W obu przypadkach mamy do czynienia z oceną, która określa, jakie działania są właściwe. W jednym przypadku jest to ocena moralna, a w drugim ocena wydajności. W obu przypadkach chcemy, żeby oceny osiągnęły maksymalne noty.

Na tym podobieństwa się nie kończą. Oba systemy ocen podobnie podchodzą do zagadnienia agregacji ocen cząstkowych. Są to reprezentacyjne systemy ekstremalne:

W chrześcijańskiej trosce o najsłabszych, całościowa ocena sytuacji jest reprezentowana przez ocenę dokonaną przez najsłabszego, czyli najniższą ze wszystkich ocen dokonanych przez członków danej społeczności.
Teoria ograniczeń z kolei każe nam za wydajność całej organizacji, przyjąć wydajność najmniej wydajnego stanowiska.

W obu sytuacjach kieruje to nasze działania w stronę poprawiania sytuacji najsłabszego ogniwa.

Gdyby chcieć zapisać funkcje oceny obu systemów przy użyciu matematycznego formalizmu otrzymamy takie same wzory. Różnica jest dopiero w opisie zmiennych.

$V = {min}_{i∊S} (v_{i})$
V - ocena sytuacji w chrzęścjiańskim systemie wartości S - społeczniść i - identyfikator osoby $v_{i}$ - subiektywna ocena sytuacji i-tej osoby	V - wydajność całej organizacji S - zbiór stanowisk w systemie i - identyfikator stanowiska $v_{i}$ - wydajność i-tego stanowiska

Jakie jeszcze dostrzegasz powiązania?